Kajko i Kokosz

Kajko, Kokosz i Igor
Autor tej strony wraz z Kajkiem i Kokoszem na festynie w Warszawie.

    autor: Janusz Christa

Kajko i Kokosz po raz pierwszy pojawili się w "Wieczorze Wybrzeża" w 1972 roku w opowieści "Złote prosię". Autor dysponował tylko wąskim paskiem u dołu strony. Wymagało niemałych umiejętności, aby w każdym numerze w kilku obrazkach zawrzeć nie tylko dalszy ciąg serialu, ale także samodzielny żart. Bo jest to przede wszystkim opowieść niezwykle zabawna.
Kajko i Kokosz zostali przedstawieni jako przodkowie Kajtka i Koka, którzy wcześniej bawili czytelników "Wieczoru Wybrzeża" przez kilkanaście lat. Christa stworzył wyrazistych bohaterów, obdarzonych zespołem charakterystycznych cech ułatwiających rozpoznawanie postaci. Kajko odznacza się prawością charakteru, odwagą i sprytem. Kokosz jest jego przeciwwagą: łakomy, tchórzliwy i próżny, dzięki swym wadom był barwniejszy i wyrazistszy od swego kolegi.
Opowieść osadzona jest w średniowiecznej, ale całkowicie umownej rzeczywistości, w której dobro ucieleśniane jest przez mieszkańców spokojnego Mirmiłowa, a czarnymi charakterami są nieudaczni Zbójcerze. Charakterystyczna jest żywa, humorystyczna fabuła. Serial pełen jest licznych odniesień do absurdów współczesności, czasami możemy w nim odczytać aluzje polityczne (szczególnie dużo ich w albumie "Mirmił w opałach").


Profesor Stokrotek
W epizodzie "Profesor Stokrotek" nasi bohaterowie zostali przeniesieni w przyszłość.

"Kajko i Kokosz" rysowany jest czystą, elegancką kreską. Kadry są przejrzyste. Postacie mają proporcje zbliżone do dziecięcych - większe głowy, krótsze nogi. Wzbudza to podświadomą sympatię czytelnika. W jednym z wywiadów Christa przyznał się, że ten sposób rysowania postaci podpatrzył w filmach Disneya. Kiedy komiks miał być drukowany w "Relaksie" zarzucono autorowi plagiat "Asteriksa". "Kajko i Kokosz" był jednak rysowany gdy "Asterix" jeszcze nie istniał.
Pierwszy album ukazał się w 1981 roku i zawierał "Wielki turniej" i "Szkołę latania". Ostatnia (do tej pory) część komiksu - "Mirmił w opałach" - ukazała się w 1990 roku.
W "Kajku i Kokoszu" nie ma okrucieństwa, jest natomiast dużo dobrej i pouczającej zabawy. Szkoda, że dzisiaj młodzi fani komiksu w Polsce są skazani na czytanie pełnych przemocy komiksów amerykańskich.

Zbojcerze

"Kajko i Kokosz" doczekał się swojej parodii. Cztery jednoplanszowe historyjki narysowane przez komiksiarzy młodej generacji zostały zaprezentowane w ósmym numerze "Świata Komiksu". Na podstawie serii powstała w 1993 roku przygodowa gra komputerowa pt. "Kajko i Kokosz". Postacie, przedmioty, otoczenie i sytuacje zaczerpnięte są ze wszystkich albumów. Gra jest bardzo rozbudowana i bogata w wiele zagadek. Powstała także wersja udźwiękowiona komiksu "W krainie borostworów" (lektor czyta tekst w każdym z kadrów), którą możemy znaleźć na CDROM-ie dołączonym do pisma "CD-Action" nr 4(23)/98.



Spis wydań wszystkich części serii znajduje się na stronie Janusza Christy.

Mirmilowo

Tapeta dla Windows stworzona przez Kazika Mozołowskiego.

Strona główna Serie komiksowe