Podział meteorytów:


Chondryty

Najczęściej spadający rodzaj meteorytów na Ziemię. Składają się one z chondr (małe ziarna materii krzemianowej najczęściej o kształcie kulistym) i matrycy, czyli materii spajającej chondry. Masa chondr to nawet 75% masy meteorytu.

Chondryty składają się głównie z:

  • piroksenów - (Mg,Fe)Si2O6
  • oliwinu - (Mg,Fe)2SiO4
    oraz plagioklazów pochodzących od:
  • albitu - Na[AlSi3O8]
  • anortytu - Ca[Al2Si2O8]
    reszta to siarczki i metal (stopy Fe-Ni)
Chondryty dzielimy na trzy grupy w zależności od zawartości FeO w piroksenach.
  • enstatytowe E - zawierają enstatyt (do 5% FeO), podgrupa EH zawiera więcej Si w Fe-Ni (1.9-3.8 vs. 0.3-2.1 wt%), mniej Mn w daubreelicie (0.4-1.1% vs. 1.4-4.0%) oraz zawiera mniej An w plagioklazach (<3 mol% vs. 13-17 mol%)
  • oliwinowo-bronzytowe H - zawierają bronzyt (5-14%FeO) do 27% Fe-Ni oraz troilit (FeS)
  • oliwinowo-hiperstenowe L - zawierają hipersten (powyżej 14% FeO), do 23% Fe-Ni oraz około 5% FeS
          oraz
  • amfoteryty LL - najsilniej utlenione, do 20% Fe i do 2% Fe-Ni
  • przejściowe L/LL
  • rumurutity R - rzadki typ chondrytów nie zawierający żelaza metalicznego, bogaty w oliwiny i wysoko utleniony.
  • przejściowe H/L
  • kakangarity K
  • bencubbinity B - należą do tej grupy meteoryty: Bencubbin, Weatherford, HaH 237, i GRO95551. Grupa ta zawiera chondry metalowo-krzemianowe ze zredukowaną ilością krzemianów i ponad 50% Fe-Ni. Izotopy tlenu sugerują, że bencubbinity są blisko spokrewnione z chondrytami CR i CH.
  • przejściowe EH/L
  • forsterity F - grupa pod względem kompozycji, mineraologi oraz stopnia utlenienia zawiera się pomiędzy chondrytami H i E.
Chondryty dzielimy także na sześć grup w zależności od wielkości chondr.
  • 1 - brak chondr, matryca nieprzeźroczysta
  • 2 - chondry wyraźne, matryca nieprzeźroczysta
  • 3 - chondry bardzo wyraźne, matryca nieprzeźroczysta
  • 4 - chondry wyraźnie zaznaczone na przeźroczystej matrycy
  • 5 - chondry wyraźnie zaznaczone na przekrystalizowanej matrycy
  • 6 - słabe chondry na przekrystalizowanej matrycy
Istnieje jeszcze jedna grupa chondrytów - chondryty węgliste

Zawierają one do 4% węgla, magnetyt Fe3O4 (utlenione żelazo), którego zawierają nawet do 25% oraz serpentyn Mg3SiO6(OH)4. Chondryty węgliste typów C2, C3, C4 zawierają także wodę H2O.

Chondryty węgliste dzielimy następująco:
  • CI - od meteorytu Ivuna
  • CM - od meteorytu Mighei
  • CR - od meteorytu Renazzo
  • CO - od meteorytu Ornans
  • CK - od meteorytu Karoonda
  • CV - od meteorytu Vigarano, podgrupy:
    1. Zredukowany (CV3R)
    2. Utleniony-Bali (CV3OxB)
    3. Utleniony-Allende (CV3OxA)
  • CH
  • CC - nowa grupa


Achondryty

Około 15% spadających meteorytów na Ziemię to achondryty. Nie posiadają chondr, żelaza metalicznego i troilitu. Skład chemiczny odpowiada ziemskim skałom magmowym: gabro i bazalt. Składają się one głównie z piroksenów, oliwinów, plagioklazów i augitu (Mg,Fe)2[(Si,Al)2O6].

Achondryty dzielimy ze względu na zawartość wapnia Ca. Achondryty ubogie w wapń zawirają do 5% CaO, natomiast bogate to 2-25% CaO.

Achondryty ubogie w wapń:

  • aubryty - achondryty enstatytowe
  • diogenity - achondryty hiperstenowe
  • chassignity - achondryty oliwinowe
  • urelity - achondryty oliwinowo-pigeonitowe
Achondryty bogate w wapń:
  • angryty - achondryty augitowe
  • nakhlity - achondryty diopsytowo-oliwinowe
  • eukryty - achondryty piroksenowo-oliwinowe
  • howardyty - achondryty piroksenowo-oliwinowe
  • shergottyty
  • brahinity - achondryty oliwinowe
Inne achondryty:
  • acapulcoity
  • księżycowe
  • lodranity
  • winonaity

Meteoryty żelazne

Najczęściej znajdowanymi meteorytami są meteoryty żelazne. Stanowią one około 30% wszystkich okazów.
Składają się z dwóch głównych minerałów:

  • kamacytu - stop Fe-Ni, o zawartości do 7,5% Ni
  • taenitu - stop Fe-Ni, o zawartości powyżej 7,5% Ni
Meteoryty żelazne zawierają także kobalt Co (do około 0,5%) oraz troilit, schreibersyt (Fe,Ni)3P, cohenit Fe3C, grafit i krzemiany.

Dzielimy je na trzy grupy:
  • heksaedryty - składają się głównie z kamacytu w postaci dużych kryształów - heksaedrów. Na wypolerowanych i wytrawionych przekrojach widoczne są często linie Neumanna, czyli linie jednakowo zorientowane, które są efektem wysokociśnieniowej metamorfozy. Zawierają 5-6% Ni.
  • oktaedryty - składają się z kamacytu i taenitu. Zawirają 6-14% Ni. Belki kamacytu i płytki taenitu ułożone są równolegle do ścian kryształu oktaedru - który tworzą. Wolne przestrzenie wypełnia plessyt, czyli zrosty żelaza i niklu. Po wytrawieniu polerowanych powierzchni uwidoczniają się na powierzchoni meteorytu figury Widmanstattena - ułożone wzajemnie belki kamacytu i płytki taenitu.

    Oktaedryty ze względu na grubość płytek dzielimy na:
    • bardzo gruboziarniste - powyżej 3,3 mm
    • gruboziarniste - 1,3 - 3,3 mm
    • średnioziarniste - 0,5 - 1,3 mm
    • drobnoziarniste - 0,2 - 0,5 mm
    • bardzo drobnoziarniste - poniżej 0,2 mm
    • plessytowe - poniżej 0,2 mm

  • ataksyty - zawartość niklu często przekracza 20%. Zbudowane głównie z taenitu, przy niższych zawartościach niklu z plessytu.


Meteoryty żelazno-kamienne

Rozróżniamy dwie podstawowe grupy meteorytów żelazno-kamiennych i jedną bardzo rzadko spotykaną:

  • pallasyty - składają się z kamacytowo - taenitowej "gąbki" zalanej oliwinami
  • mezosyderyty - zbudowane są z masy krzemianowej i wtrąconych ziaren, zrostów żelazo - niklowych
  • syderofiry - !rzadki typ! - skały magmowe złożone z kryształów piroksenu osadzonych w cieście skalnym z kamacytu i taenitu