| Lp. | Nazwa Meteorytu | TKW | Lp. | Nazwa Meteorytu | TKW | |
| 1 | Łowicz (w kolekcji autora) | ~60 | 2 | Ratyń | ~1 | |
| 3 | Pułtusk (w kolekcji autora) | ~300 | 4 | Świdnica Górna | ? | |
| 5 | Białystok | 4 | 6 | Seeläsgen (Przełazy) | ~102 | |
| 7 | Morasko (w kolekcji autora) | >288,5 | 8 | Krządka | 2-3 | |
| 9 | Gnadenfrei (Piława Górna) | ~1,75 | 10 | Schwetz (Świecie) | ~21,5 | |
| 11 | Grzempach (Grzempy) | 0,69 | 12 | Sulechów | ? | |
| 13 | Grüneberg (Wilkanówko) | ~1 | 14 | Baszkówka (w kolekcji autora) | 15,6 | |
| 15 | Schellin (Skalin) | 10 | 16 | Zakłodzie | 8,68 | |
| 17 | Sagan (Dąbrowa Łużycka) | ? | 18 | Bransolety Częstochowa-Raków | ? | |
| 19 | Siekierka z Wietrznej-Bóbrki | 0,376 | 20 | Jankowo Dolne | 12,037 | |
| 21 | Krupe | 0,009 |
W nocy z 11 na 12 marca 1935 r. deszcz meteorytów żelazno-kamiennych
spadł na kilka wsi leżących nieco na południe od Łowicza. Pierwszy okaz znaleziono we
wsi Krępa. Była to bryła o średnicy ponad 20 cm i masie 10 kg. W Krępie spadły największe
okazy meteorytów. Mniejsze znaleziono we wsiach Reczyca i Wrzeczko, a najmniejsze w Łagowie
i Seligowie. Wszytkie pokrywała czarna skorupa materii, która stopiła się podczas przelotu
przez atmosferę i zakrzepła na powierzchni. W sumie udało się zebrać ponad 60 okazów o
łącznej masie 60 kg. Łowicz jest meteorytem żelazno-kamiennym tzw.mezosyderytem, składającym
się z wymieszanych ze sobą okruchów krzemianów i metalicznego żelaza z niklem. - "Wiedza i
Życie" 4/95
30 stycznia 1868 r. około godziny 19, pojawiła się nad Warszawą ognista kula jaśniejsza niż
Księżyc w pierwszej kwadrze. Przeleciała z zachodu na wschód ciągnąc za sobą białawy,
zakrzywiony ogon. Przelot bolidu obserwowano w całej Polsce m.in. we Wrocławiu, Gdańsku,
Królewcu, Krakowie i Lwowie. Mieszkańcy Pułtuska widzieli, jak kula ognista powiększała
się i jaśniała, w końcu zgasła i usłyszano potężną, przewlekłą detonację, zakończoną serią
odgłosów przypominających wystrzały karabinowe lub werble. Mieszkańcy wsi Rowy słyszeli
nawet świst spadających kamieni oraz odgłosy uderzeń o ziemię i lód na rzece. Rano
znaleziono wiele czarnych kamieni leżących na śniegu. Zebrano kilka tysięcy meteorytów,
ale ocenia się, że spadło ich około 70 tys. Był to największy w historii deszcz meteorytów
kamiennych tzw. chondytów zwyczajnych. - "Wiedza i Życie" 4/95
Deszcz meteorytów spadł we wsi Fasty 5 października 1827 roku przed południem. Mieszkańcy
usłyszeli potężną eksplozję, po której nastąpiły trzaski, jakby strzelano z karabinów,
a potem świst i uderzenia o ziemię. Zebrano czarne kamienie w miejscach gdzie wcześniej
unosił się pył. Wiele okazów trafiło w błota i rzekę Supraśl. Do dzisiaj zachowało się
niewiele z nich, głównie w kolekcjach zagranicznych. W Polsce znajduje się zaledwie kilka
okruchów o łącznej masie około 4 g (Muzeum Ziemi w Warszawie). Białystok jest meteorytem
kamiennym należącym do typu achondrytów howardytów. Tego typu meteoryty przypominają
ziemskie skały magmowe, takie jak bazalt, choć zwykle są jaśniejsze i bardziej kruche.
Uważa się obecnie, że meteoryty takie jak Białystok przylatują do nas z powierzchni
planetoidy Westa. Zderzenia z innymi planetoidami lub ich fragmentami odłupały wiele
bloków skalnych z powierzchni Westy. Niektóre z nich czasem docierają do Ziemi. -
"Wiedza i Życie" 4/95
W roku 1914 podczas budowy umocnień wojskowych w Morasku pod Poznaniem wydobyto z ziemi
kawał żelaza - meteoryt o masie 77,5 kg. Jego powierzchnię pokrywała rdza, ale widoczne
były na niej charakterystyczne dla meteorytów zagłębienia zwane regmagliptami. Kolejne
okazy pochodzą z lat 1936, 1956, 1992, 1995 oraz 1999. Oznacza to, że w okolicach Moraska
spadł deszcz meteorytów, ale data tego spadku nie jest znana. Po przebadaniu okazało się,
że jest to meteoryt żelazny tzw. oktaedryt gruboziarnisty. Składa się z kryształów żelaza
z domieszką niespełna 7% niklu. Naukowcy są zdania, że meteoryty tego typu pochodzą z
planetek, które nie stopiły się całkowicie, lecz tylko w niektórych miejscach i na krótko.
Ich metal jest więc zanieczyszczony różnymi dodatkami : siarczkiem żelaza, fosforkiem
żelaza i niklu oraz czystym węglem w postaci grafitu. - "Wiedza i Życie" 4/95
Meteoryt spadł o godz. 16, 17 maja 1879 r. w miejscowości Piława Górna (dawniej Gnadenfrei),
woj. wrocławskie (dolnośląskie). W pewnej chwili dał się słyszeć silny grzmot podobny do
wystrzału armatniego, a następnie rodzaj gwizdu i "coś", na oczach będącej w polu kobiety,
spadło na ziemię wyrzucając w góre obłok pyłu. Odłam o wadze 1 kg wybił w miękkim gruncie
pola ornego otwór o głębokości 30 cm. Drugi odłam o wadze około 0,75 kg znaleziony został
na głębokości kilkunastu cm. Opierając się na tym, że niektórzy słyszeli trzy grzmoty,
przypuszczano, że spadł jeszcze jeden okaz, ale poszukiwania nie dały pozytywnych wyników.
Piława Górna to meteoryt kamienny, chondryt oliwinowo - bronzytowy. - "Meteoryty Polski"
J. Pokrzywnicki
Spadł prawdopodobnie 3 września 1910r. około godz. 15 we wsi Grzempy, położonej około 9 km
od miasta Czarnkowa, niedaleko Poznania. Świadkiem spadku był miejscowy rolnik, który
ujrzał kulę ognistą spadającą na ziemię. Kula odcięła kilka gałęzi z pobliskiego drzewa
i ugrzęzła w polu. Jednocześnie dał się słyszeć gwałtowny, podobny do grzmotu łoskot.
Wspomniany rolnik wydobył z ziemi meteoryt wielkości pięści o wadze 690 g. Był tak
gorący, że nie dawał się utrzymać w ręku. Okaz był pokryty otoczką opalenizny i widać
było, że rozpadł się na części podczas przelotu przez atmosferę lub przy upadku na pole,
pozostałych odłamków nie udało się odnaleźć. Obecnie meteoryt znajduje się w zbiorach
PAN w Warszawie. Grzempy to meteoryt kamienny - chondryt oliwinowo-bronzytowy. -
"Meteoryty Polski" J. Pokrzywnicki
Spadł 22 marca 1841r. o godz. 15:30 w okolicy miejscowości Wilkanówko w pobliżu Zielonej
Góry. Spadły dwa odłamy o łącznej wadze około 1 kg, świadkami zjawiska byli miejscowi
rolnicy pracujący w polu. Usłyszeli oni trzy silne grzmoty podobne do wystrzałów armatnich,
bezpośrednio potem dał się słyszeć głośny, narastający gwizd i coś ciężkiego upadło na
ziemię. Mieszkańcy wsi idąc w kierunku źródła dźwięku odnaleźli miejsce spadku - na
głębokości pół stopy spoczywał meteoryt. Dźwięki towarzyszące upadkowi meteorytu było
słychać również w okolicznych miejscowościach - Żaganiu, Sulechowie, Nowej Soli. Główna
masa meteorytu znajduje się obecnie w Berlinie. W Polsce meteoryt ten można zobaczyć we
Wrocławiu w Muzeum Mineralogicznym. Wilkanówko to meteoryt kamienny chondryt H4. -
"Meteoryty Polski" J. Pokrzywnicki
Miejscowy rolnik kopiąc rów odpływowy na swojej łące wydobył z głębokości 6-7 łokci masę
żelaza o wadze około 102 kg. Okaz został sprzedany kowalowi i handlarzowi żelazem.
Następnie po rozpoznaniu w 1847 roku, że jest to meteoryt, przewieziono go do Wrocławia,
gdzie można zobaczyć fragment w Muzeum Mineralogicznym. Meteoryt ten zainetersował
uczonych, ponieważ zaobserwowano w nim linie Neumanna zaraz po ich odkryciu w meteorycie
Braunau, który spadł kilka miesięcy wcześniej. Przełazy zostały pocięte na wiele kawałków,
które trafiły do ponad 70 kolekcji na świecie. Jest to meteoryt żelazny, oktaedryt
gruboziarnisty podobnie jak Morasko. Jest już prawie pewne, że obydwa meteoryty
mogą pochodzić z tego samego deszczu meteorytów. - "Meteoryty Polski" J. Pokrzywnicki,
zmiany SimKoz
Został znaleziony w 1850 roku podczas niwelacji piaszczystego pagórka na lewym brzegu
Wdy, koło Świecia nad Wisłą. Prace były wykonywane w związku z budową kolei żelaznej na tym
terenie. Kamień wykopano z głębokości około 4 stóp i ważył on około 21,5 kg. Następnie
przewieziono go do Berlina, gdzie dziś znajduje się blisko połowa tego okazu. Reszta
podzielona na części trafiła do różnych kolekcji na świecie. Jedyny fragment tego
meteorytu w Polsce, uzyskany w zamian za okaz meteorytu Łowicz znajduje się w Muzeum Ziemi
PAN w Warszawie. Świecie to meteoryt żelazny, oktaedryt średnioziarnisty. -
"Kamienie z polskiego nieba" A. S. Pilski
Spadek nastąpił w dniu 25 sierpnia 1994 roku we wsi Baszkówka koło Głoskowa, 23 km od
Warszawy. Jest to przepiękny okaz tzw. orientowanego meteorytu, który podczas spadania
nie koziołkował. Pod wpływem działania powietrza przybrał charakterystyczny kształt silnie
spłaszczonego stożka. Jego przednia strona pokryta jest głębokimi wyżłobieniami
rozchodzącymi się promieniście. Tylna strona pokryta jest matowo czarną skorupą. Pod
względem budowy jest to dość typowy chondryt zwyczajny typu L, podtyp petrologiczny
5 - silnie zmetamorfizowany. Doskonale widoczne są chondry pomimo dużego przeobrażenia
ciasta skalnego. Więcej o meteorytcie Baszkówka.
Długo oczekiwany, nowy polski meteoryt. Znaleziony został w 1998 roku na Roztoczu (na
poboczu lessowej drogi gruntowej) jako jeden kamień o wadze 8,68 kg. Szczęśliwym znalazcą
jest kolekcjoner minerałów, skamieniałości i meteorytów - Stanisław Jachymek z Guciowa.
Jest to meteoryt kamienny, typ - prawdopodobnie chondryt enstatytowy EL5 lub unikalny
pierwotny achondryt. Obecnie trwają badania mające na celu ustalenie dokładnej
klasyfikacji okazu. Info dostarczył - A. S. Pilski
Bransoleta nr 3 została wykonana z meteorytu zaliczonego do grupy meteorytów o dużej zawartości niklu o nazwie ataksyty. Jest to prawdopodobnie jedyny polski ataksyt.
Bransoleta nr 4 została wykonana z drobnoziarnistego oktaedrytu.
Tekst zaczerpnięty z atrykułu pana mgr Andrzeja Kotowieckiego. Pełny artykuł można znaleźć na stronie PSMu.
Tekst zaczerpnięty z atrykułu pana mgr Andrzeja Kotowieckiego. Pełny artykuł można znaleźć na stronie PSMu.